Hallo iedereen,

Na een lange vlucht en een hele korte tussenstop in Lissabon, zijn we deze ochtend om 6u lokale tijd aangekomen in Rio de Janeiro.

Ons hotel ligt op max 50m van Copacabanastrand ! Dus deze ochtend zijn we na ons eerst even snel opgefrist te hebben een korte wandeling gaan maken over het strand. De golfslag is hier net iets heviger dan aan de kust in België. Maar ja, de Noordzee is uiteraard ook niet de Atlantische Oceaan.

Vervolgens gingen we op zoek naar een geldautomaat en kregen ineens ons eerste avontuur er gratis bij. We hadden er niet echt op gerekend dat alles hier alleen maar in het Portugees zou staan vermeld, en de meeste mensen spreken hier ook geen Engels. Dus na een tijdje zoeken vonden we een zeer sympathieke man die ons zelfs begeleid heeft naar een andere bank, toen bleek dat de eerste bank niet in staat was om onze kaarten te verwerken.

Na een korte rustpauze in ons hotel begonnen we dan aan de eerste middag met een gids in Rio. De eerste halte; Escadaria Selaron. In 1991 was er een artiest die de grijze trappen die zich voor zijn deur bevonden niet meer mooi vond. De heer Selaron besloot dan maar om deze trappen op te vrolijken door er kleurrijke mozaïek tegels op te plakken. Ondertussen is de kunstenaar overleden, maar de trap is helemaal bezet met tegels over de hele wereld.

Onderweg naar de volgende halte hebben we het met onze gids een tijdje over de verkiezingen, wat blijkt de corruptie waarover we altijd horen dat deze er zou zijn in deze landen, die is er wel degelijk en misschien zelfs nog erger dan wat wij weten.

De volgende stop is de Kathedraal van Sint Sebastiaan of Catedral Metropolitana. De mensen hier zijn allemaal heel gelovig, maar buiten het katholieke geloof, vereren ze ook heel veel heiligen. De patroonheilige ( en zelfs mee vermeld in de officiële naam van Rio, Sao Sebastiano do Rio de Janeiro ) Sint Sebastiaan heeft een kathedraal waar ze tot hem kunnen bidden in de binnenstad van Rio. De kathedraal ziet er niet uit zoals we van een standaard kerk zouden verwachten, de architect heeft hem ontworpen met de tempels in Mexico in het achterhoofd. Er zijn 4 enorme glasramen in het gebouw aanwezig, als er geen banken staan kan er 20.000 man binnen, anders kan er 5.000 man zitten.

De volgende “attractie” is een zeer hobbelige tramrit. De tram verbind 2 arme wijken met elkaar, we bevinden ons niet in de favella”s maar aan de voorlopers hiervan. De hobbelige kronkelachtige straten, waren in een ver verleden de rijkere wijk van Rio, maar sinds de overheid de weg naar het strand heeft opengemaakt, zijn deze wijken in verval beginnen te raken omdat de rijkere mensen liever aan het strand wonen.

De vergane glorie is nog overal te zien.

Vanuit de tram zien we in de verte een van de vele favella”s of sloppewijken. Er zijn blijkbaar zelfs in sloppewijken gradaties, deze zou een van de betere ( lees minder gevaarlijke) zijn.

Dan is het enige wat we vandaag nog moeten doen eten, op aanraden van onze gids trekken we naar een klein restaurantje net aan ons hotel, zelf zouden we dit waarschijnlijk gewoon voorbij gelopen zijn maar gelukkig hebben we dit niet gedaan. Ons voorgerecht was een typische Braziliaanse gefrituurde snack gevuld met een zeevrachten pasta, het hoofdgerecht bestond uit dagverse vis, scampi en kreeft in een stoofpotje geserveerd met rijst. Het smaakte maar door de lange dag was het veel te veel, tijd om rustig te gaan slapen morgen weer een drukke dag ….